«Tubus farinarius, dulcissimo, edulio ex lacte factus» Marcus Tullius Cicero «Il cannolo non è un dolce cristiano… tradiscono una indubbia origine mussulmana» Duca Alberto Denti di Pirajno “Leave the gun, take the cannoli” Pietro Clemenza, The Godfather I will tell you a story. A story with tears. The lacto-comic(dairy). Rich in calcium. And amiant. You…
Ο σεσημασμένος βιβλιόφλιος blogger, Νο14me, σε δικά του, αυτή τη φορά, λογοτεχνικά μονοπάτια: ένα διήγημα για το πώς μπορείς εύκολα να γίνεις αυτός που νόμιζες πώς δε θα γίνεις ποτέ ή αλλιώς οι επίδοξοι συγγραφείς του καιρού μας και το μεγαλεπήβολο σχέδιό τους.
Είναι κάμποσος καιρός τώρα, όπου στην αμυγδαλιά έξω από το μπαλκόνι μου, αρχίνησε να συχνάζει μια συμμορία από καμιά δεκαριά μεγάλους πράσινους παπαγάλους. Σαν τους είδα για πρώτη φορά, εξεπλάγην, αφού δεν είναι και το πιο σύνηθες πράγμα που μπορείς να παρατηρήσεις έξω από το σπίτι σου, όταν μάλιστα μένεις σε πόλιν. Και πού να…
Μας εδείκνυε το λοιπόν ο Ρήγας ο Φεραίος το ηλιόλουστον εκείνο ήμαρ, εικοστόν πρώτον του Μαΐου. Εδείκνυε προς την Εθνικήν Βιβλιοθήκην, και καθώς εθώρουν το μακρύ του το μαλλί, εσκέφθην πως τη σήμερον ημέρα οι συντηρητικούληδες δηλώνουν μαλλιαροί επαναστάται για να μη τους πεις τι ακριβώς είναι, αδαείς φασίστες. Μα τους αγαπώ. Δικαίωμά των ο…
Τηλέφωνο με πήρε μια ποιήτρια. «Το ποίημά μου πώς σας φαίνεται;» ερώτησε, «η επωδός της, πως όλο Επιστρέφει, Επιστρέφει;» (μα εγώ δεν άκουσα καλά, κι έπιασα Καταστρέφει, Καταστρέφει) Της λέω «Μα την Παναγιά την Φαρμακολύτρια, μέσα στο ποίημά σας τελείωσα, παράλυσα, τι το ‘χετε καμώσει με ρίμες μαγικές ·με κώλα· με ισόκωλα και πάρισα Εμφατικά…
Έτος 2057. Στρατιωτικό νοσοκομείο. Η Λ. καθόταν στο γραφείο της βαριεστημένη. Καθώς χάιδευε τη ξανθιά μπούκλα της σκεφτόταν την κουραστική σιωπή του νοσοκομείου, τις επιλογές της, τον μαλάκα τον Σ. που δε την πήρε τηλέφωνο. Θυμήθηκε τότε τον τυφλό τον κύριο Γ. από την πτέρυγα 3. Αν και γέρος και λίγο άξεστος μόνο αυτός της…
«Ο Χάρος βγήκε παγανιά (…) κι από μια πόρτα χαμηλή, από μια σκοτεινή αυλή, βγήκε κλεφτά, κλεφτά ο σιδεράς, ο σιδεράς και τού ’πε λόγια της χαράς»*… Μμμμμ, μίλα μου γι’ αυτόν τον σιδερά…
Το είπε ο Ρεμπώ: «Εγώ, είναι ένας άλλος». Όμως, γαμώτο μου Αρθούρε μου: Ποιος Άλλος;
Ε Santa, άκου παλιόγερε τι θέλω για Χριστούγεννα.
Μία ειρηνική ηρεμία, πριν των Περσικών πολέμων. Αλλά δεν θέλω πια να μάθαινω τίποτε. Fuck this shit. Αυτή είναι ο Ερμής ο κλέφτης, δεν είναι Κόρη.
Τα Νέα του Βελγίου 