Καλοκαίρι στο εξοχικό. Είμαι μικρή. Είναι μεσημέρι. Είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και περιμένω να περάσει η ώρα να κατέβω στην παραλία. Πρέπει να κάνω ησυχία γιατί οι γονείς κοιμούνται. Κάνει ζέστη στο δωμάτιο. Κάνει κρύο στον πίνακα απέναντι μου. Φοβάμαι και μόνο που τον κοιτάζω. Αυτό το τοπίο – μουντό, μίζερο, σκοτεινό, κρύο. Άνθρωποι παίζουν…