«Μη με αγγίζεις! Μη με ρωτάς! Μη μου μιλάς! Μείνε μαζί μου»
Θυμάμαι τη νύχτα που σου διάβαζα Beckett χωρίς μεγάλη επιτυχία. Αλλά δε μας ένοιαζε… Τότε ήταν οι μέρες της προσμονής.
Θυμάμαι τη νύχτα που σου διάβαζα Beckett χωρίς μεγάλη επιτυχία. Αλλά δε μας ένοιαζε… Τότε ήταν οι μέρες της προσμονής.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να παραμείνει καλός, όταν όλα γύρω του είναι τόσο ακριβά; Πώς να παραμείνει καλός, όταν η καλοσύνη δεν έχει ζήτηση; Τα ερωτήματα αυτά βασανίζουν το μυαλό της Σεν Τε, της κεντρικής ηρωίδας του «Καλού ανθρώπου του Σετσουάν» του Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Από την Άνοιξη έως το Φθινόπωρο του 2010 παρακολούθησα δύο θεατρικές παραστάσεις που κεντρικό άξονα είχαν τον ρατσισμό. Τόσο δυνατές που μέχρι σήμερα τις θεωρώ εμπειρία ζωής. Τότε βέβαια το φαινόμενο του νεοναζισμού μου φαινόταν σαν μια άθλια κοντινή -αλλά όχι δική μου- πραγματικότητα.
Όχι πολύ παλιά δούλευα για ένα σωματείο που προστάτευε τα δικαιώματα των τεχνικών στο θέατρο. Στεγαζόταν σε ένα πολύ όμορφο νεοκλασικό στο Μεταξουργείο, πολύ κοντά στα στούντιο της Φίνος Φιλμ, που έβγαζε την ωραία αυτή παλιακή αίσθηση, παρά τους -2 βαθμούς που είχε μόνιμα, αλλά ίσως και για αυτό. Highlight του μέρους, εκτός από τα…
Πόσες οι πιθανότητες να υπάρχει κάτι σάπιο σε ένα Μεσαιωνικό βασίλειο; Αρκετές θα λέγαμε. Ξέρετε βουβωνική πανώλη και έτσι. Πέρα από την ιατρική σαπίλα του πράγματος όμως υπάρχει και η πιθανότητα ο εκάστοτε βασιλιάς να σου καρφώνει φόρους στον κρόταφο με το «άτσε ντούε», οι ιππότες να σου «καρφώνουν» τη γυναίκα, η γυναίκα σου να…