Τα Τσακάλια re-imagined
Πιστεύω ακράδαντα ότι το επόμενο μεγάλο ελληνικό blockbuster θα έπρεπε να είναι ένα remake της ταινίας Τα Τσακάλια. Και όχι, δεν κάνω καθόλου πλάκα.
Πιστεύω ακράδαντα ότι το επόμενο μεγάλο ελληνικό blockbuster θα έπρεπε να είναι ένα remake της ταινίας Τα Τσακάλια. Και όχι, δεν κάνω καθόλου πλάκα.
Τι κάνεις άραγε όταν σκυλοπνίγεσαι στη μέση του Ινδικού Ωκεανού; Μα τι άλλο παρά να συγγράψεις μια μονογραφία για: δύο δημοφιλέστατους λογοτεχνικούς detectives που μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη από δύο τεράστιους σκηνοθέτες, απέτυχαν παταγωδώς στον καιρό τους, απέκτησαν cult status και τώρα μνημονεύονται σαν τα απόλυτα must see.
Ωραίο πράγμα οι καλοκαιρινές διακοπές. Εκτός αν είσαι έφηβος και σε τραβάνε οι γονείς σου σε μέρη που εμφανώς δεν ανήκεις. Τώρα λοιπόν που κάνει λίγο καλό καιρό θυμηθήκαμε τα μαγιό μας και πόσο μας λείπουν, και μαζί με αυτά την υπέροχη ταινία The Way Way Back που είδαμε ένα καλοκαίρι πριν δυο χρόνια.
Καμιά φορά βλέπουμε και σειρές όχι γιατί για άλλη μια φορά περάσανε τα όρια ποιότητας του μέσου. Καμιά φορά τις βλέπουμε γιατί βαριόμαστε. Και καμιά φορά υπάρχουν άλλοι, πιο εσωτερικοί λόγοι.
Η έκτη έκθεση της NTB Gallery για το Χειμώνα 14-15 είναι γεγονός! Σε αυτή την έκθεση φιλοξενούμε και σας παρουσιάζουμε φωτογραφίες του Βασίλη Ψυχα, που για τους επόμενους μήνες θα ντύνουν τα μπάνερ μας.
Με τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων να πλησιάζουν σιγά σιγά, εμείς σκεφτήκαμε να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή στο αγαπησιάρικο πνεύμα των γιορτών: καθώς, λοιπόν, τέτοιες μέρες όλα είναι όμορφα στην παραμυθένια πόλη που λέγεται Αθήνα –κάθε μέρα είναι γιορτή, μην το ξεχνάτε!- ιδού μια άλλη, διαφορετική, εκδοχή αγαπημένων παιδικών παραμυθιών.
Οι λέξεις, τα ονόματα δεν έχουν διαχρονικά την ίδια σημασία όπως φαίνεται. Μακριά από τον Μάρκο Σεφερλή και το πολιτικό (;) σχόλιο του Γιάννη Πρετεντέρη, υπήρξε ένας άνθρωπος που μεγαλούργησε σεναριακά σε επιθεώρηση και σινεμά: ο Κώστας Πρετεντέρης ο senior, ένας μετρ της παλιάς καλής, απλής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου.
Όσοι πιστεύετε ότι οι IRON MAIDEN είναι μονάχα οπαδιλίκι, καπνογόνα, και γηπεδικές ιαχές πλανάσθε πλάνην οικτράν. Για να μην καείτε λοιπόν στις φωτιές της κόλασης, ιδού ένας κατάλογος για το πως το heavy metal τους μπολιάστηκε με ποίηση του 19ου αιώνα, με Edgar Allan Poe, με σκληρό μεταπολεμικό λογοτεχνικό μοντερνισμό –με βαρβάτη λογοτεχνία βρε αδερφέ!
Τι κοινό έχουν ο Albert Camus με έναν νάνο και έναν οπιομανή; Είναι τα κείμενα του De Quincey και του Lagerkvist ιδανικά για ύπνο ή για ξύπνιο; Εσείς κοιμάστε τα βράδια; Και εάν ναι, τι είναι αυτά τα μυστιριώδη ΒΓΧ βιβλία τελικά; Μια εκ βαθέων ανάλυση του πως είναι να φοβάσαι να κοιμηθείς.
H ταινία Rebelle, βγήκε στις αίθουσες το 2012, σε σκηνοθεσία και σενάριο του Καναδού Kim Nguyen –ύστερα από σχεδόν δέκα χρόνια προετοιμασίας. Μιλάμε σίγουρα για μια ταινία δραματική, εδώ, στην πολιτισμένη Ευρώπη τουλάχιστον, την ονομάζουμε δραματική. Στην πραγματικότητα όμως είναι ένα στόρι που για μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Αφρικής είναι απλά η ζωή του.